SaBaR iTu SePaRuH DaRiPaDa iMaN ....

Profession sebagai pendidik nih bagi mama sgt2lah mencabar. Mencabar sebabnya kita nak pastikan ilmu yg diturunkan tuh dengan ikhlas dan boleh difahami oleh pelajar disamping utk memastikan pelajar boleh lulus dengan cemerlang. Tapi kalau ader pulak pelajar yg amik sikap acuh tak acuh nak belajar, nak salahkan siapa? Berbuih mulut nih nasihat, marah pun sudah tp umpama masuk telinga kanan keluar telinga kiri. Parents pon ader yg prihatin ader pulak yg lebih suka ambil sikap mendiamkan diri. Dan semalam buat pertama kalinya mama rasa sgt2 kecewa dengan tindakan pelajar mama yg dengan begitu mudah menuturkan kata2 KURANG AJAR bagi insan yg bergelar pelajar.

Tak taulah apa nak jadik dgn budak2 zaman sekarang. Lebih suka hidup enjoy dari pikirkan masa depan yg tak nampak bayang tah2 dah gelap dah masa depan dorg nih. Belajar main2. Kelas taknak masuk. Tapi boleh pulak pg melepak tak tentu hala. Mentanglah duit yg bayar tuk yuran tuh dari PTPTN. So dorg pk PTPTN nih bleh cover yuran smpi dorg abis belajo ker? Kalo dah manjang tak lulus subjek, takde mananya PTPTN tuh nak cover smpi 10 thn belajo. Pk lah nnt betapa azabnya nak kena byr hutang PTPTN nih (sebaiklah mama hutang ngan MARA jek. Siap dpt diskaun lagik. So byr pon sket jeklah hu3)

Mama pon dah tak taulah nak cakap apa. Sukati korglah lepas nih. Korang yg nak berjaya. Korang dah besar. Dah boleh pk mana yg baik mana yg buruk. Skang nih masih belum terlambat lagik nak berubah. Bak kata pepatah, Sesal dahulu pendapatan, Sesal kemudian tiada berguna. LU PIKIRLAH SENDIRI .....

Harap2lah anak2 mama jadik anak yg berguna yek ...